Piping kunnen we het best vertalen met leidingsysteem (dus leidingen inclusief bijbehorende fittingen, afsluiters en ondersteuningen) voor het transport van vloeistof-
fen of gassen van de ene plaats naar de andere. Ook vaste stoffen, zoals bijvoorbeeld zand en steenkool-
gruis vermengd met een vloeistof kunnen via leidingen getransporteerd worden. Nieuwe toepassingen vragen vaak nieuwe materialen en het vernuft van de kant van de ontwerper (Piping designer) om die materialen op een verantwoorde wijze toe te passen. Wij zullen ons hier bezighouden met de industriële toepassing van pijpleidingen (Process Piping). Denk daarbij bijvoor-
beeld aan toepassingen ín de chemische en voedings-
middelenindustrie. Piping komen we tegen in frisdrank-, zuivel-, drinkwater-, aardgas- , olie- en waterbehan-
delingsinstallaties, maar ook in nucleaire en farmaceu-
tische installaties en de scheepsbouw.
Omdat piping zo veel verschillende toepassingen kent, zijn de ontwerpers niet in staat het gehele pipinggebied te beheersen en zullen zij zich moeten specialiseren.
Voor de meeste piping designers geldt dat hun werk voor 25% op kennis berust, voor 25% op ervaring en voor 50% op boerenverstand. Industriële installaties worden ook wel fabrieken genoemd of Plants en het ontwerpen van dit soort installaties noemen we dan ook Plant Design.
Bij het ontwerpen van installaties zijn naast Piping designers meestal meerdere vakdisciplines betrokken:
het procesontwerp (Process Design), de verwarming, ventilatie en luchtbehandeling (HVAC Design), het bouwkundige ontwerp (Civil & Structural Design), het elektrotechnisch ontwerp (Electrical Design) en het ontwerp van de instrumentatie (Instrumentation Design).